Τα λιβάδια Ποσειδωνίας είναι από τα πιο εμβληματικά και ένα από τα πιο παραγωγικά θαλάσσια ενδιαιτήματα της υπεραλιευμένης και υποβαθμισμένης λεκάνης της Μεσογείου. Το Ανατολικό Ιόνιο Πέλαγος παρουσιάζει μια στενή υφαλοκρηπίδα με απότομες κατωφέρειες που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για βαθιές και ολιγοτροφικές παράκτιες υδάτινες μάζες, ενώ οι μεγάλες εκροές ποταμών είναι σχετικά περιορισμένες και τοπικά περιορισμένες σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή, η οποία επομένως χαρακτηρίζεται γενικά από εξαιρετική διαφάνεια των υδάτων. Αυτό επιτρέπει στα λιβάδια του Ιονίου πελάγους να φτάσουν βαθύτερα, ενώ γενικά η πυκνότητα των βλαστών τους είναι υψηλότερη από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη Natura 2000, μετά το Βόρειο Αιγαίο, το Ανατολικό Ιόνιο πέλαγος είναι η περιοχή με τα πιο εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδωνίας (903 km2), ωστόσο, σε αρκετές περιοχές υπάρχουν λιγοστά στοιχεία για τον οικότοπο ακόμη και εντός των περιοχών Natura 2000.
Ταυτόχρονα, το Ανατολικό Ιόνιο πέλαγος χαρακτηρίζεται από υψηλή τουριστική πίεση ειδικά λόγω του τουρισμού, καθώς είναι από τις πιο δημοφιλείς τοποθεσίες στη Μεσόγειο για ιστιοπλοΐα. Ο τεράστιος αριθμός σκαφών έχει δραματικές επιπτώσεις στα λιβάδια, ενώ ποικίλες άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες αφήνουν το στίγμα τους στην κατανομή και την υγεία των λιβαδιών της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της ιχθυοκαλλιέργειας, της παράνομης αλιείας, της κακής επεξεργασίας λυμάτων και της εξόρυξης υδρογονανθράκων.
Συνεργάτες:
Χρηματοδότες:
